មង្គល
៣៨ប្រការ
១- កិរិយាមិនសេពគប់នូវបុគ្គលពាលទាំងឡាយ។
២- កិរិយាសេពគប់នូវបុគ្គលជាបណ្ឌិតទាំងឡាយ។
៣- កិរិយាបូជាដល់បុគ្គលគួរបូជាទាំងឡាយ។
៤- កិរិយានៅក្នុងប្រទេសក៏សមគួរ។
៥- ភារៈនៃបុគ្គលបានធ្វើបុណ្យទុកហើយក្នុងការមុន។
៦- កិរិយាតម្កល់ខ្លួនដោយប្រពៃ។
៧- ភារៈនៃបុគ្គលបានស្ដាប់បានរៀនហើយដោយច្រើន។
៨- សិល្បសាស្ត្រគឺសេចក្ដីឆ្លៀវឆ្លាតក្នុងហត្ថកម្ម។
៩- វិន័យដែលបុគ្គលសិក្សាដោយប្រពៃ។
១០- វាចាដែលបុគ្គលពោលត្រឹមត្រូវ។
១១- កិរិយាបំរើនូវមាតា។
១២- កិរិយាបំរើនូវបិតា។
១៣- សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់បុត្រ និង ភរិយា។
១៤- ការងារទាំងឡាយដែលមិនច្របូកច្របល់។
១៥- កិរិយាបរិច្ចាគទាន។
១៦- កិរិយាប្រព្រឹត្តនូវធម៌ (កុសលកម្មបទ១០)។
១៧- សេចក្ដីសង្គ្រោះទាំងឡាយដែលមិនមានទោស។
១៨- ការងារទាំងឡាយដែលមិនមានទោស។
១៩- កិរិយាមិនត្រេកអរក្នុងបាប និង កិរិយាវៀរចាកបាប។
២០- សេចក្ដីសង្រួមចាកកិរិយាផឹកនូវទឹកស្រវឹង។
២១- សេចក្ដីមិនប្រមាទក្នុងធម៌ទាំងឡាយ។
២២- សេចក្ដីគោរពដល់បុគ្គលដែលគួរគោរព។
២៣- កិរិយាប្រព្រឹត្តបន្ទាបខ្លួនឲ្យទន់ភ្លន់។
២៤- សេចក្ដីសន្ដោសចំពោះវត្ថុតាមមានតាមបាន។
២៥- កតញ្ញុតា ការដឹងនូវគុណដែលបានធ្វើហើយ។
២៦- កិរិយាស្ដាប់នូវធម៌តាមកាល។
២៧- សេចក្ដីអត់ធន់ (ខន្ដិសំវរៈ)។
២៨- ភាវៈនៃបុគ្គលដែលប្រដៅបានដោយងាយ។
២៩- កិរិយាបានឃើញបានជួបនូវសមណៈអ្នកស្ងប់រម្ងាប់បាននូវបានទាំង
ឡាយ។
៣០- កិរិយាសន្ទនានូវធម៌តាមកាលពេលវេលា។
៣១- កិរិយាព្យាយាមដុតនូវបាបធម៌ក្នុងសន្ដាន។
៣២- កិរិយាប្រព្រឹត្តនូវព្រហ្មចរិយាធម៌។
៣៣- កិរិយាឃើញនូវអរិយសច្ចធម៌ទាំងឡាយ។
៣៤- កិរិយាជាក់ច្បាស់នូវព្រះនិព្វាន (អរហត្តផល)។
៣៥- ចិត្តដែលលោកធម៌ពាល់ត្រូវហើយមិនកម្រើកញាប់ញ័រ។
៣៦- មិនមានសេចក្ដីសោកសៅ។
៣៧- ប្រាសចាកនូវកិលេសទាំងពួង។
៣៨- សភាពនៃចិត្តដែលក្សេមក្សាន។
២- កិរិយាសេពគប់នូវបុគ្គលជាបណ្ឌិតទាំងឡាយ។
៣- កិរិយាបូជាដល់បុគ្គលគួរបូជាទាំងឡាយ។
៤- កិរិយានៅក្នុងប្រទេសក៏សមគួរ។
៥- ភារៈនៃបុគ្គលបានធ្វើបុណ្យទុកហើយក្នុងការមុន។
៦- កិរិយាតម្កល់ខ្លួនដោយប្រពៃ។
៧- ភារៈនៃបុគ្គលបានស្ដាប់បានរៀនហើយដោយច្រើន។
៨- សិល្បសាស្ត្រគឺសេចក្ដីឆ្លៀវឆ្លាតក្នុងហត្ថកម្ម។
៩- វិន័យដែលបុគ្គលសិក្សាដោយប្រពៃ។
១០- វាចាដែលបុគ្គលពោលត្រឹមត្រូវ។
១១- កិរិយាបំរើនូវមាតា។
១២- កិរិយាបំរើនូវបិតា។
១៣- សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់បុត្រ និង ភរិយា។
១៤- ការងារទាំងឡាយដែលមិនច្របូកច្របល់។
១៥- កិរិយាបរិច្ចាគទាន។
១៦- កិរិយាប្រព្រឹត្តនូវធម៌ (កុសលកម្មបទ១០)។
១៧- សេចក្ដីសង្គ្រោះទាំងឡាយដែលមិនមានទោស។
១៨- ការងារទាំងឡាយដែលមិនមានទោស។
១៩- កិរិយាមិនត្រេកអរក្នុងបាប និង កិរិយាវៀរចាកបាប។
២០- សេចក្ដីសង្រួមចាកកិរិយាផឹកនូវទឹកស្រវឹង។
២១- សេចក្ដីមិនប្រមាទក្នុងធម៌ទាំងឡាយ។
២២- សេចក្ដីគោរពដល់បុគ្គលដែលគួរគោរព។
២៣- កិរិយាប្រព្រឹត្តបន្ទាបខ្លួនឲ្យទន់ភ្លន់។
២៤- សេចក្ដីសន្ដោសចំពោះវត្ថុតាមមានតាមបាន។
២៥- កតញ្ញុតា ការដឹងនូវគុណដែលបានធ្វើហើយ។
២៦- កិរិយាស្ដាប់នូវធម៌តាមកាល។
២៧- សេចក្ដីអត់ធន់ (ខន្ដិសំវរៈ)។
២៨- ភាវៈនៃបុគ្គលដែលប្រដៅបានដោយងាយ។
២៩- កិរិយាបានឃើញបានជួបនូវសមណៈអ្នកស្ងប់រម្ងាប់បាននូវបានទាំង
ឡាយ។
៣០- កិរិយាសន្ទនានូវធម៌តាមកាលពេលវេលា។
៣១- កិរិយាព្យាយាមដុតនូវបាបធម៌ក្នុងសន្ដាន។
៣២- កិរិយាប្រព្រឹត្តនូវព្រហ្មចរិយាធម៌។
៣៣- កិរិយាឃើញនូវអរិយសច្ចធម៌ទាំងឡាយ។
៣៤- កិរិយាជាក់ច្បាស់នូវព្រះនិព្វាន (អរហត្តផល)។
៣៥- ចិត្តដែលលោកធម៌ពាល់ត្រូវហើយមិនកម្រើកញាប់ញ័រ។
៣៦- មិនមានសេចក្ដីសោកសៅ។
៣៧- ប្រាសចាកនូវកិលេសទាំងពួង។
៣៨- សភាពនៃចិត្តដែលក្សេមក្សាន។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ សិក្ខាបទមនុស្សល្អ
No comments:
Post a Comment