ផ្លែស្វាយ
ផ្លែស្វាយនៅខ្ចីជូរ លុះដល់ទុំទៅរមែងផ្អែម យ៉ាងណា ការអប់រំបន្ទុំចិត្ត ក៏ត្រូវតែប្ដូរផ្លាស់ពីជូរមកផ្អែមយ៉ាងនោះដែរ ពោលគឺធ្លាប់តែមិនជ្រះថ្លា ក៏មកជាជ្រះថ្លានឹងគុណព្រះរតនត្រៃ ធ្លាប់តែកំណាញ់ក៏មកជាមានទឹកចិត្តចេះឲ្យទាន ធ្លាប់តែទ្រុស្ដសីល ក៏មកជាមានសិល ។ល។
ផ្លែស្វាយនៅខ្ចី រឹង លុះដល់ទុំទៅរមែងទន់ យ៉ាងណា ការអប់រំបន្ទុំចិត្ត ក៏ដូចគ្នាដែរ គឺចិត្តរមែងទន់ដោយសទ្ធា គួរដល់ការងារ ទាន សីល ភាវនា ងាយប្រដៅ ងាយទូន្មានតាមព្រះធម៌ព្រះវិន័យ មិនចចេសរឹងរូសកោងកាចឡើយ។
ផ្លែស្វាយ នៅខ្ចី ពណ៌មិនល្អដូចជាស្វាយទុំទេ មានគួរនាដូចជាមនុស្សយើង ដែលមិនទាន់បានទូន្មានខ្លួនដូច្នោះឯង លុះដល់បានអប់រំទូន្មានខ្លួនហើយ ក៏រមែងមានឥន្ទ្រិយស្រគត់ស្រគំគួរឲ្យជ្រះថ្លា មានការសង្រួមកាយវាចា សង្រួមឥរិយាបថ ពិតដូចជាផ្លែស្វាយដែលបន្ទុំទុំហើយមានពណ៍ដូចជាមាស ដូច្នោះដែរ។
ផ្លែស្វាយខ្ចីមិនក្រអូបទេ លុះដល់បន្ទុំទុំឲ្យល្អហើយរមែងមានក្លិនក្រអូបផ្អែម ក្នុងន័យសេចក្ដីបីដូចជាក្លិនកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អរបស់អ្នកមានសីល មានកល្យាណធម៌ រមែងក្រអូបសាយទៅគ្រប់ទិសានុទិស។
មនុស្សយើង គួរតែជឿជាក់ក្នុងផលនៃការអប់រំទូន្មានខ្លួន ហើយត្រូវហ្វឹកហាត់អប់រំកាយវាចាចិត្តជានិច្ចតាមបែបផែនព្រះពុទ្ធសាសនា។
បព្វជិតមិនសង្រួម នឹងទ្រោមចុះនូវសទ្ធា
គ្រហស្ថអត់ការងារ ប្រាកដជានឹងធ្លាក់ចុះ។
រស់នៅឥតវិន័យ ដូចក្របីឥតកន្លុះ
បើអត់ធម៌វិញនោះ ដូចលីងក្រួសជះដាក់គេ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ៤៨ធម្មទស្សន៍
No comments:
Post a Comment